Maksymilian Tchoń (polish)

From Wikitia
Jump to navigation Jump to search
Maksymilian Tchoń
Maksymilian Tchoń Czech.JPG
Born (1987-06-27) June 27, 1987 (age 36)
Tarnowie, Poland
Nationalitypolski
CitizenshipPolska
Alma materUniwersytet Jagielloński
Occupation
  • poeta
  • eseista
  • redaktor
Years active2003–present
Websitemaksymiliantchon.wordpress.com

Maksymilian Tchoń (ur. 27 czerwca 1987 roku w Tarnowie) – polski poeta, eseista i redaktor. Publikował w ponad sześćdziesięciu antologiach, almanachach, pismach i portalach poetyckich w Polsce i za granicą.[1] W latach 2018 – 2020 publicysta Portalu Eprawda.[2][3]

Absolwent polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Członek Stowarzyszenia Twórczego Artytyczno-Literackiego (STAL) z siedzibą w Krakowie. Redaktor Almanachu Literackiego Młodych Synekdocha. Były redaktor naczelny internetowego czasopisma BibliotekaeSynƎkdochy. Zajmuje się również wolnomularstwem. Jego książki Ars poetica, Walkirie. Noc ciszy i Wiedziałem i Pustelnia bogów stały się bestsellerem wydawniczym.[4]Popularyzator hip-hopu w Polsce.

Życiorys

Studiował i ukończył polonistykę I stopnia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Jest członkiem Stowarzyszenia Twórczego Artystyczno-Literackiego (STAL) z siedzibą w Krakowie. Jako gość Hyde Parku brał udział w XV edycji Portu Poetyckiego Chorzów. Prowadził dialog poetycki m.in. z Karolem Samselem. W 2016 zainicjował pomysł stworzenia Almanachu Literackiego Młodych Synekdocha. W 2018 przeniesiono do sfery wirtualnej ów periodyk i nazwano Internetowe Czasopismo BibliotekaeSynƎkdochy (2018), gdzie również publikuje z takimi autorami, jak Ryszard Krynicki, Zdzisław Antolski, Piotr Sobolczyk. Poboczną sferą działalności poety są recenzje. Nie wskazujące walorów krytycznych tekstu, ale oceniające merytorykę, zaangażowanie, uniwersalizm, kondycję współczesnego człowieka w świecie i zawartości treściowe.

Maksymilian Tchoń jest również inicjatorem spotkań poetyckich i z rzadka konferansjerem, odbywających się w Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie wieczorów pod nazwą „Gentelmani Poezji”. W spotkaniach wzięli udział m.in. Karol Samsel, Withkacy Zaborniak, o. Piotr Lamprecht. Promuje się na nich poezję zaproszonych gości, jak i lokalnych twórców, rozmawiając o kondycji literatury i odczuciu estetyki i piękna związanego z przebywaniem z poezją. Publikacje na temat twórczości poety ukazały się m.in. na stronach pisarze.pl, poecipolscy.pl, sztukater.pl oraz MiL Miasto i Ludzie - wydanie papierowe, a także w Kwartalniku Literackim Wyspa. Rekomendowany na stronach elitaczyta.pl.

Tłumaczony na język angielski, włoski, rosyjski, portugalski, hiszpański i ukraiński. Pisali o nim m.in. Zdzisław Antolski, Katarzyna Ryrych, Zbigniew Mirosławski, Lesław Czapliński.

Jego tomiki wierszy, artykuły i publikacje dotyczące autora znajdują się w większości Bibliotek uniwersyteckich w Polsce. Wiersz autora zatytułowany „Godzina W” został dołączony do zbiorów bibliotecznych Muzeum Powstania Warszawskiego. Poetycki patriotyczny przekaz został uznany za cenne uzupełnienie gromadzonych przez niniejszą instytucję zbiorów bibliotecznych. Poeta projektu antyWalentynki (FONT) Fundacji Otwartych Na Twórczość 2019. Jest autorem kompozycji muzyczno-wokalno-recytatorskich o podłożu odprężającym, relaksacyjnym i niepowierzchownym. Współpracował z takimi wydawnictwami, jak: Wyd. Adam Marszałek, Wyd. Nowy Świat, Wyd. Mamiko, Wyd. Episteme, Wyd. ASTRUM, Miniatura. Uczestnik corocznego festiwalu Pożegnanie Lata Pisarzy i Artystów.

Życie osobiste

Jest katolikiem. Książki autora sprzedały się w ponad połowie nakładu, co daje ok. 4000 egzemplarzy ogółem.[5] Jest fanem EminƎm’a.

Poglądy

Zainteresowania nurtami religijnymi – horyzonty badawcze autora wybiegają poza religię rzymskokatolicką (w tradycji śródziemnomorskiej czy źródłem Bliski Wschód), możemy zauważyć wpływy buddyzmu (prawo karmy), hinduizmu (religia politeistyczna), a nawet nierzadko rys mitologiczny (homerycki), a także ezoteryczny, wolnomularski.

Jest czytelnikiem Magazynu „Świat Wiedzy”.

Działalność społeczna

Maksymilian Tchoń był wolontariuszem krakowskiego oddziału Wolontariatu pomocy dzieciom. Zakres kompetencji obejmował szkolenie, nauczanie oraz wsparcie pracy wychowawców przez organizowanie kół zainteresowań i rozwijanie indywidualnych zdolności dzieci. Wolontariat trwał ok. 2 lata.

Twórczość literacka

Inspiracje poeta czerpie z liryki Ryszarda Krynickiego, a ponadto z dzieł takich twórców jak Czesław Miłosz, Kazimierz Wierzyński i Władysław Broniewski. Swoje synestezje poetyckie odnajduje w muzyce, zwłaszcza w kinematograficznych motywach Michała Lorenca, czy w utworach amerykańskich raperów Eminem, Jay-Z, Kendrick Lamar czy 2pac.

Zdzisław Antolski, dokonując profesjonalnej interpretacji krytycznoliterackiej zbiorów wierszy Maksymiliana Tchonia – Ars Poetica (2015) oraz Potępiony (2016) zwraca uwagę na młodzieńczą świeżość spojrzenia na siebie i świat, a także odwołania do poezji m.in. Baudalaire’a, Rymkiewicza i Stachury. Podkreśla erudycję i oczytanie autora.[6]

Poezja

  • Życie jak poemat (Wyd. Miejskiej Biblioteki Publicznej im. J. Słowackiego, Tarnów 2012)
  • Niecierpliwy (Wyd. Miniatura, Kraków 2013)
  • http (Wyd. Mamiko, Nowa Ruda 2015)
  • Całkowite zaćmienie (Wyd. Bel-Druk, Tarnów 2015)
  • Ars poetica (Wyd. Adam Marszałek, Toruń, 2015)
  • Opracowanie edytorskie (Wyd. Nowy Świat, Warszawa 2015)
  • Imperium Polonicum (Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2016)
  • Walkirie. Noc ciszy (Wyd. Mamiko, Nowa Ruda 2016)
  • Człowiek z końca frazy (Wyd. Bel-Druk, Tarnów 2016)
  • Potępiony (Wyd. Nowy Świat, Warszawa 2016)
  • W osierdzie (Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2017)
  • Femme. Parafraza z pamięci (Wyd. Mamiko, Nowa Ruda 2017)
  • Kolor po dniu Teoria geocentryczna (Wyd. Episteme, Lublin 2018)
  • Narracje (Wyd. Episteme, Lublin 2019)
  • Ziemia złych wyroków (Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2019)
  • Wiedziałem (Wyd. Episteme, Lublin 2020)
  • Zakazana miłość (Wyd. Episteme, Lublin 2020)
  • Poezje. Koncert zimowy (Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2021)
  • Żądło (Wyd. Episteme, Lublin 2021)
  • Umówiony z papierową zorzą (Wyd. Marszałek Development & Press, Toruń 2022)
  • Pustelnia bogów (Wyd. Narracje, Lublin 2022)
  • 40 i 4 (Wyd. Narracje, Lublin 2022)
  • Kto zatrzyma perseidy? (Wydawnictwo ASTRUM Publishing House, Wrocław 2023)

Esej

  • Rezerwat znaków przestankowych (Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2018)

Twórczość muzyczna

Maksymilian Tchoń tworzy także muzykę. Swoje utwory prezentuje na oficjalnym kanale YouTube.

Filozofia

Maksymilian Tchoń tworzy również dzieła z zakresu filozofii i religii, o czym może świadczyć korespondencja z braćmi z Opactwa Benedyktynów w Tyńcu (k. Krakowa). Utwory to: Powieść mi i Drogi Bracie.

Krytyka i publicystyka (wybrane)

  • Trupy, trupy, jazz. Recenzja debiutanckiego tomiku Dawida Kotei "Trupy, trupy"., red. Maksymilian Tchoń (dla Uniwersytet Jagielloński) 2012.
  • "Tribute to Tomasz Pułka", red. Maksymilian Tchoń (dla Portalu "BibliotekaeSynƎkdochy") 2018.
  • "Otwarte usta losu" – o tomie Krzysztofa Boczkowskiego słów kilkanaście, red. Maksymilian Tchoń (dla Portalu "BibliotekaeSynƎkdochy") 2019.
  • O "domach", o "Domach ludzi" Karola Samsela, red. Maksymilian Tchoń (dla Portalu społeczno-artystycznego "Eprawda") 2019.
  • "Dobrze skomponowana arteria słowna." O książce Nekrotrip Piotra Jemioły (dla Portalu społeczno-artystycznego "Eprawda") 2020.
  • "Człowiek w dobie XXI wieku." Rozmowa z poetą Rafałem Różewiczem nt. bardziej i mniej przyziemne, red. Maksymilian Tchoń (dla Portalu społeczno-artystycznego "Eprawda") 2020.
  • "RAFAŁ RÓŻEWICZ o uznaniu, akceptacji, koleżeństwie i pracy nad samym sobą." — wywiad część II, red. Maksymilian Tchoń (dla Portalu społeczno-artystycznego "Eprawda") 2020.
  • "Pisane emocjami - Maksymilian Tchoń o tomie Klaudii Leśniowskiej" (dla Portalu "Tarnowski Kurier Kulturalny") 2020.
  • "O Perpendykiel/lu Ani Mady" - recenzja (dla Pisma literacko-artystycznego "Bezkres") 2020.
  • "Wpół do czwartej. Wojciecha Dobrowolskiego" - recenzja (dla Pisma literacko-artystycznego "Bezkres") 2023.

Antologie, almanachy, pisma, portale

Autor publikował w ok. sześćdziesięciu antologiach, almanachach, pismach, portalach poetyckich w Polsce i zagranicą, ważniejsze z nich to: Wyspa, Akant, Poezja dzisiaj, Biuro Literackie, 2Miesięcznik. Pismo Ludzi Przełomowych, Gazeta Kulturalna, WydawnictwoJ, Okolica Poetów, Galerii Sztuki Eprawda, Bezkres, Latarnia Morska, portal pisarze.pl, KoziRynek, Ośrodek Postaw Twórczych Helikopter, Współczesna Poezja Polska, Epea. Pismo literackie, Ypsilon, Metafora Współczesności czy Suburbia.

Nagrody i wyróżnienia

  • 2018 Prywatna nagroda Arnolda Samsonowicza za swoją pracę twórczą.

Inne

Przynależność do Grup Literackich

Maksymilian Tchoń należał do Grupy Młodych Autorów zrzeszonych przy Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie. Udział trwała ponad 10 lat. Określany mianem „dumy Tarnowa”.[7] Grupę prowadził Zbigniew Mirosławski, biblioteka wydaje cyklicznie Almanach Literacki Młodych – „Aspiracje” (ISSN:2081-8912). Wiersze Maksymiliana były wielokrotnie typowane do nagród literackich, a sam poeta przyznaje w artykule słuszność: określaniu o: „wyjątkowej jakości pióra Tchonia; ale również, a może przede wszystkim, ukrytej między przysłowiowymi „wierszami” (a w tym konkretnie wypadku należy raczej powiedzieć – „wersami”) tajemniczości, „czarodziejskość” przekazu oraz wymowy, która rodzi niedosyt i daje odbiorcy wrażenie, że znalazł się on w pełnym znaków oraz symboli lirycznym labiryncie, do którego kluczem jest ponowne czytanie.” A także „opartym na technice strumienia świadomości, który przyciąga odbiorcę rozbudowanym ekwiwalentem, „soczystą” frazą. W 2020 periodyk zyskał status pisma ogólnopolskiego, o zasięgu powszechnym oraz nazwę: „Aspiracje: Magazyn Literacki”.

Maksymilian Tchoń od 2017 należy do Stowarzyszenia Twórczego Artystyczno-Literackiego (STAL) z siedzibą w Krakowie - organizacja zajmuje się głównie realizowaniem działań w zakresie kultury i sztuki oraz upowszechnianiem nauk humanistycznych. Organizacja wydaje almanach Pożegnanie Lata Pisarzy i Artystów (rocznik) oraz organizuje przedsięwzięcia ogólnopolskie i międzynarodowe – festiwale poetyckie, itp.[8]

Autor również w latach 2012 – 2018 brał udział w inicjatywach krakowskiego lokalnego środowiska artystycznego pod nazwami: Poezje i herezje, Kulturkampf, czy sporadycznie Literackie Ruminacje. Spotkania odbywały się w pubach. Wiersze prezentowała szeroka grupa autorów.

Fotografia

Maksymilian Tchoń zajmuje się również fotografią: maksymiliantchon.kozirynek.online

Słuchowiska radiowe

Poczta PoetyckaRadia Koszalin czyt. Adrian Adamowicz i Beata Piocha: [1]

Wiersze na murach

Wiersze autora były wielokrotnie wyświetlane na ul. Brackiej 1 w Krakowie w ramach projektu "Wiersze na murach."[9]

Galeria

Bibliografia

  1. "Wiersze". Ars poetica. 4 March 2017. Retrieved 31 March 2021.
  2. "LITERACI XXI WIEKU". EPRAWDA (in polski). 22 March 2020. Retrieved 31 March 2021.
  3. "LITERATURA OBLĘŻENIA". EPRAWDA (in polski). 2 March 2020. Retrieved 31 March 2021.
  4. "Tchoń – o mnie" (in polski). BibliotekaeSynƎkdochy. 2019-09-16. Retrieved 2019-11-07.
  5. "Pisali o mnie". Ars Poetica. 2017-03-04. Retrieved 2018-08-24.
  6. "Potępiony" (in polski). PoeciPolscy. Retrieved 2017-11-06.
  7. "Poetycki pojedynek". tarnowskikurierkulturalny.pl (in polski). Retrieved 31 March 2021.
  8. "Stowarzyszenie Twórcze Artystyczno-Literackie". Wikipedia, wolna encyklopedia (in polski). 23 March 2021. Retrieved 31 March 2021.
  9. "eMULTIpoetry - Maksymilian Tchoń". www.emultipoetry.eu. Retrieved 24 November 2023.

Linki zewnętrzne